” ไม่มีคำถามเวลาทุกสิ่งงดงาม
ในวันนี้เมื่อฉันค้นหาคำตอบ
ว่าทำไม เราจึงหลุดไปสู่ความรักใคร่ชอบพอ
..”มันเป็นไปเอง”..
เมื่อพบว่าความรู้สึกระหว่างฉันกับเขามันดำดิ่งหนุนแน่น
อยู่แค่ตาหรือท่าทีสงบสำรวมต่อกัน
..
หากนั่นเป็นความเร้าใจไม่สิ้นสุด”
บางทีเป็นเพราะเราเป็นคนตะวันออก
เราถูกสร้างมาโดยสิ่งไม่ชัด ไม่มีตัวตน และไม่มีบทลงโทษ
แต่หากว่าเราทำผิด ..อย่างที่ความรู้สึกนั้นบอกว่ามันผิด
เราจะรู้สึกเหมือนเดินตรงเข้าสู่ลานประหารเลยเทียว
..ทางเดินนั้นยาวนัก
ทั้งที่คมมีดยังไม่ลงเนื้อ เราก็เจ็บปวดต่อความรู้สึกผิด ต่อประเพณี ต่อวัฒนธรรม ต่อสังคม
ซึ่งอาจเป็นคนใกล้ชิด หรือเป็นเพียงกลุ่มคนที่วิพากษ์กันอยู่อย่างเมามัน
..เพียงเพราะอำนาจของความไม่มีตัวตนนี่เอง
, ทำให้ฉันชะงักครั้งแล้วครั้งเล่า..
from Art Affair
Leave a comment